Przejdź do głównej treści Przejdź do wyszukiwarki
Przedszkole Gminne Nr 4 z Oddziałami Integracyjnymi w Kłobucku

Artykuły dla rodziców


ROZWÓJ DZIECKA 6-LETNIEGO
CHARAKTERYSTYKA ROZWOJU DZIECKA 6-LETNIEGO


Rozwój fizyczny:
Wzmacnia się kościec i muskulatura, ustalają się naturalne krzywizny kręgosłupa, wzrasta sprawność
narządów wewnętrznych – np. płuca wykonują ok. 23 oddechów na minutę (u dorosłego – 16).
Rozwija się układ nerwowy, zwiększa się masa mózgu– w tym wieku najszybciej rosną płaty czołowe,
wpływające na funkcje kory oraz czynności orientacyjne. Przewód pokarmowy jest w pełni sprawny,choć apetyt może być zmienny. W diecie ważne są takie składniki, jak: białko, sole mineralnei witaminy. Dziecko w tym wieku zaczyna tracić mleczne zęby i pojawiają się pierwsze zęby stałe.
2.Rozwój motoryczny:
Ruchy dziecka stają się coraz bardziej skoordynowane, celowe, dokładniejsze i szybsze, zmniejsza sięnapięcie mięśniowe. Wzrasta umiejętność utrzymania równowagi. Następuje rozwój umiejętności posługiwania się narzędziami i przedmiotami codziennego użytku (podczas jedzenia, ubierania się,mycia). Poprawia się nie tylko czynność poruszania czy biegania, ale także wykonywania precyzyjnych działań – rzucanie, chwytanie, nawlekanie korali, wiązanie sznurowadeł. Dziecko staje się bardziej samodzielne.
3.Rozwój poznawczy:
Dziecko 6-letnie jest radosne, aktywne i ciekawe świata. Procesy poznawcze takie, jak uwaga i myślenie związane są raczej z działaniem i mają charakter impulsywny.
•Uwaga i spostrzeganie
– widoczna jest większa dowolność, celowość, łatwiej skupić się naczymś proponowanym, choć dziecko nadal reaguje na bodźce zewnętrzne. Na kształtowanie
uwagi dowolnej wpływają stawiane przez dorosłych zadania, gry wymagające przyswojenia zasad. Wraz z rozwojem uwagi, wzrasta również dokładność i celowość spostrzeżeń. Narządy zmysłów są już ukształtowane, ale rozwijają się analizatory wzrokowe, słuchowe, dotykowei kinestetyczne.
•Wyobraźnia
– spostrzeżenia zostają zapamiętane, co umożliwia tworzenie wyobrażeń.
Zdobywanie wielozmysłowych doświadczeń, a także przeżycia emocjonalne pobudzają
wyobraźnię, która jest ważnym czynnikiem w rozwoju myślenia, uczuciowości i kreatywności.
•Pamięć– polega na gromadzeniu doświadczeń zmysłowych, w tym wieku opiera się główniena działaniu konkretno – obrazowym, a więc obejmuje spostrzeżenia i wyobrażenia, któremuszą być właściwie rozpoznane, aby mogły być później przypomniane i wykorzystane.
Natomiast wraz z rozwojem mowy i myślenia, rozwijasię pamięć słowna. Poszerza się także pojemność pamięci. Pamięć dowolną rozwijają gry wymagające zapamiętania zasad, a także uczenie się wierszy i piosenek.
•Myślenie
– wyróżniamy tutaj myślenie konkretne (oparte na spostrzeżeniach, zmysłowo –ruchowe, czynnościowe oraz oparte na wyobrażeniach,
konkretno – obrazowe), a także abstrakcyjne (oparte na mowie). W wieku 6 lat myślenie przechodzi na poziom konkretno –
wyobrażeniowy. Myśli dziecka mogą dotyczyć nie tylko tego, co dzieje się w danej chwili,
Mowa
– jest żywa, naturalna, często niepoprawna gramatycznie i chaotyczna, wzbogacona o mimikę i gestykulację, modulacja głosu także nie jest jeszcze ukształtowana. Występuje
mowa konkretno – obrazowa, ale wybiega poza aktualne działanie dziecka. Staje się bardziejkomunikatywna i uspołeczniona. Dzieci w tym wieku chętnie mówią o sobie i najbliższym otoczeniu, ale rozwijają też umiejętność prowadzenia rozmów. Rozwija się zasób słów używanych (mowa czynna) oraz rozumianych przez dziecko (mowa bierna). Poszerza się umiejętność budowania zdań.
4.Rozwój emocjonalny:
Ta sfera związana jest z własnymi uczuciami i potrzebami, ale także rozwija się zdolność dostrzegania uczuć i potrzeb drugiej osoby. Kształtuje się rozumienie norm, a także umiejętność reagowania i wyrażania własnych emocji. Zwiększa się rola bodzców słownych, a nie tylko konkretnych.Doświadczenia związane są z rozwojem życia społecznego – kontakt z rówieśnikami, dorosłymi,przyrodą, słuchanie bajek, piosenek, śpiew i taniec W tym okresie rozwija się także uczucie strachu,na co wpływ ma wyobraźnia i sugestywność dzieci.
5.Rozwój społeczny:
W wieku 6 lat dziecko funkcjonuje w rówieśniczej grupie w przedszkolu lub szkole, gdzie uczy sięwspółżycia i współdziałania. Próbuje zrozumieć normy obowiązujące, a także stara się do nich dostosować. Zachowanie dziecka nadal związane jestz jego własnymi pobudkami, ale motywydziałania stają się bardziej społeczne – rozumienie
konsekwencji (nagroda, kara). W relacjachspołecznych dochodzi też do konfliktów, podczas których dzieci uczą się rozwiązywania problemów.Potrafi już ocenić co jest właściwe, a co nie, ale nie kontroluje świadomie swego postępowania i nie potrafi jeszcze przewidzieć skutków własnego postępowania, jeśli nie kojarzy się z dawnym
doświadczeniem. W tym wieku potrafią już nawiązywać bardziej trwałe przyjaźnie.
6.Dojrzałość szkolna:
To poziom rozwoju fizycznego, społecznego i psychicznego umożliwiającego podjęcia nauki w klasie pierwszej szkoły podstawowej. Dojrzałość ta zależy
od czynników biologicznych (indywidualnepredyspozycje dziecka), a także środowiska i oddziaływań wychowawczych, a więc od dotychczasowych doświadczeń (czy i w jaki sposób zapewniano dziecku potrzeby poznawczei emocjonalne, czy miało okazję rozwijać się społecznie w grupie rówieśniczej, czy stawiano muwymagania stosowne do jego możliwości).Dziecko powinno posiadać sprawność manualną i prawidłową koordynację wzrokowo – ruchową. Podwzględem emocjonalno – społecznym powinno nawiązywać kontakty i podporządkować się zasadom,
ROZWÓJ DZIECKA 6-LETNIEGO
właściwie radzić sobie z emocjami. Powinno wykazywać się samodzielnością, a także byćnastawionym nie tylko na własne potrzeby, ale liczyć się z potrzebami i uczuciami innych. Ważne jest,aby umiało reagować na polecenia kierowane do grupy Dziecko powinno orientować sięw otoczeniu, w którym żyje. Rozwinięta powinna być motywacja wewnętrzna do poznawania i uczenia się.
OPIS UMIEJĘTNOŚCI DZIECKA - 5 - 6 ROK ŻYCIA

Duża motoryka:
•Potrafi w biegu zmienić kierunek
•Potrafi ustać na jednej nodze 15 sekund
•Potrafi skoczyć na jednej nodze 5 razy
•Potrafi skoczyć do przodu lub do tyłu obiema nogami
bez utraty równowagi
•Potrafi przejść na palcach 3 metry nie dotykając po
dłogi
•Potrafi wchodzić po schodach i zejść z nich stąpając na przemian bez trzymania
poręczy
•Potrafi wspiąć się na drabinkę i zejść z niej
•Potrafi zrobić 10 „żabek” bez zatrzymania i utraty
równowagi
2.Mała motoryka:
•Potrafi ciąć papier nożyczkami
•Potrafi skleić dwa elementy klejem lub taśmą klejącą
•Potrafi nawlec na nitkę koraliki
•Łączy klocki, buduje z nich
•Potrafi obrać banan i mandarynkę ze skórki
•Przypina klamerkami chustkę do sznurka
•Potrafi siekać nożem jarzyny
•Nakręca nakrętkę na dużą śrubkę lub na butelkę

ROZWÓJ DZIECKA 6-LETNIEGO
3.Koordynacja wzrokowo – ruchowa:
•Potrafi wycinać papier po liniach prostych oraz wycinaĆ proste figury geometryczne
•Modeluje z plasteliny proste elementy
•Potrafi trafiać piłką do wyznaczonego celu z odległości 1 metra
•Rysuje ludzką postać zaznaczając najważniejsze części ciała
•Potrafi łączyć punkty
•Poprawnie koloruje obrazki konturowe
•Właściwie rozmieszcza elementy tworząc obrazek własny
•Potrafi nalać płyn bez rozlewania
•Dopasowuje części obrazka
4.Rozwój społeczny:
•Przyjmuje zachowania ogólnie akceptowane w miejscach publicznych
•Szuka pomocy u osoby dorosłej, gdy sobie z czymś nie radzi
•Potrafi bawić się z rówieśnikami zgodnie z regułami
danej zabawy
•Wykonuje zaplanowane zadanie – np. budowanie zamkuz piasku
•Potrafi słuchać, gdy mówi ktoś inny
•Potrafi czekać na swoją kolej
•Pyta, gdy chce skorzystać z zabawki innego dziecka
5.Mowa bierna:
•Rozumie słowa dotyczące otaczającej rzeczywistości,
ale także dalszej (nazwy owoców, warzyw, zwierząt)
•Zna nazwy zawodów i wskazuje je
•Rozumie określenia przedmiotów (ciepły, twardy, sło
dki, itp.)
•Rozumie określenia przestrzenne (nad, pod, na, w ,
za, przed, obok, itp.)
•Rozumie określenia „więcej – mniej”, „największy, najkrótszy, najszybszy”, itp.
•Zna i wskazuje nazwy kolorów
•Zna i rozumie nazwy figur geometrycznych
ROZWÓJ DZIECKA 6-LETNIEGO
•Rozumie polecenia trzyczłonowe („podaj zeszyt, który leży na stole”)
6.Mowa czynna:
•Poprawnie wypowiada sześciowyrazowe zdanie i używa
zdań złożonych
•Używa zaimków dzierżawczych (jego, jej, wasz, ich,
mój)
•Potrafi opowiedzieć historię, którą ktoś przeczytał
lub opowiedział
•Używa zwrotów grzecznościowych bez przypominania
•Potrafi powiedzieć coś o sobie i osobach będących
członkami rodziny (np. co robią)
•Używa czasu przyszłego i przeszłego oraz trybu przy
puszczającego
Naśladuje mówienie w różnym tempie i z różną intona
cją
7.Naśladownictwo:
•Odwzorowuje swoje imię
•Układa konstrukcję z 20 klocków zgodnie z wzorem
•Naśladuje ilość klaśnięć
•Naśladuje mimikę
•Powtarza kolejność sześciu czynności zademonstrowan
ych wcześniej przez osobę dorosłą
•Potrafi ulepić prosty kształt z plasteliny przygląd
ając się dorosłemu
•Układa pocięty obrazek zgodnie z wzorem
8.Funkcje poznawcze:
•Liczy do pięciu i wskazuje określoną ilość elementów
•Układa pięć elementów zgodnie z wielkością
•Segreguje przedmioty zgodnie z kształtem, wielkości
ą, ciężarem, materiałem i powierzchnią
•Rozróżnia dźwięki (np. bębenek, talerz, krzesło)
•Wskazuje prawą i lewą rękę, nogę, oko
•Wskazuje własne imię wśród etykiet
•Zauważa brakujący element na obrazku
ROZWÓJ DZIECKA 6-LETNIEGO
Samodzielnie działa i eksperymentuje podczas zabawy                                                                                                                                                                                    •
Rozróżnia „więcej od, mniej od”, „o jeden mniej”
Potrafi wskazać element, który zniknął spośród 5
•Odpowiada na pytania typu „co łapie myszy?, czym się prasuje?, itp.
•Wyszukuje błędy w klasyfikacji przedmiotów – co nie
pasuje
•Rozróżnia cyfry i litery
•Układa czynności w odpowiedniej kolejności
•Prawidłowo dostawia domino
9.Samodzielność:
•Posługuje się łyżką i widelcem
•Ubiera się – spodnie, bluza przez głowę
•Zapina guziki, pasek lub buty z klamrą
•Ma zwyczaj mycia rąk przed jedzeniem
•Samodzielnie obsługuje się w toalecie i budzi się w nocy, żeby skorzystać z toalety lub
śpi nie mocząc się
•Nakłada pastę i samodzielnie myje zęby
 

 

Rozwój psychoruchowy dziecka sześcioletniego w odniesieniu do trzech sfer rozwojowych

Między piątym a szóstym rokiem życia następuje u dzieci skok rozwojowy. Polega on na dokonywaniu się w organizmie znacznych zmian w stosunkowo krótkim czasie. U prawidłowo rozwijającego się dziecka w wieku od pięciu i pół roku do około sześciu i pół roku (różnice indywidualne) w ciągu sześciu miesięcy dokonują się istotne zmiany rozwojowe we wszystkich sferach. Spowodowane są one uaktywnieniem się układu hormonalnego, który: wpływa na rozwój fizyczny, na różnicowanie się wielu cech związanych z płcią, przyspiesza dojrzewanie układu nerwowego. Zwiększa się wzrost i waga, zaczynają kostnieć chrząstki nadgarstka, zmieniają się proporcje ciała, zachodzą zmiany w dojrzewaniu układu nerwowego (poprawia się funkcjonowanie narządów zmysłów, jakość ruchu). Dziecko sześcioletnie, rozwijające się prawidłowo, można opisać, podając jego charakterystyczne cechy.

Rozwój fizyczny to „ciągły i długotrwały proces przebiegający nierównomiernie i skokowo, jako skomplikowany łańcuch przemian prowadzący do ukształtowania złożonego i precyzyjnego tworu, jakim jest dojrzały i doskonały ustrój ludzki.”

Sześciolatek jest:

• Hałaśliwy. • Żywiołowy. • Pełen energii. • Sprawny fizycznie. • Lubi zabawy ruchowe, ale może się szybko męczyć. • Nie boi się ryzyka, kompletnie nie myśli o niebezpieczeństwie. • Ma czasem problemy z koordynacją ruchową (okres wzrostu). • Bardzo interesuje go temat wypadających mleczaków (powód do dumy). • Dobrze rysuje i maluje, może mieć trudności z pisaniem.
• Biega, skacze, wspina się. • Jeździ na 2-kołowym rowerze. • Może jeździć na łyżwach, nartach, rolkach. • Rysuje figury geometryczne (koło, kwadrat, prostokąt, romb). • Ma już zwykle wykształconą orientację kierunkową i przestrzenną
w odniesieniu do położenia i schematu własnego ciała (wymaga to jeszcze utrwalania). • Wykazuje pełną samodzielność podczas wykonywania czynności samoobsługowych. • Jego ruchy są celowe i skoordynowane. • Ma miękki kościec i słabe mięśnie. • Musi często zmieniać pozycje. • Charakteryzuje się silnym napięciem mięśniowym palców, nadgarstka i przedramienia, dlatego zbyt silnie naciska ołówkiem na papier. • Kierunek pisania ulega zaburzeniu, a jego ręka szybko się męczy. • Nie należy od niego wymagać spokojnego i długotrwałego siedzenia. • Odczuwa dużą potrzebę ruchu (biegania, skakania, siłowania się, rywalizacji), którą należy wykorzystać podczas zabawy.

Rozwój poznawczy obejmuje takie funkcje, jak: uwaga, pamięć, spostrzeganie oraz mowa i myślenie. Ważnym elementem warunkującym powodzenie w nauce szkolnej jest odpowiedni poziom rozwoju spostrzegania słuchowego i wzrokowego. Dziecko rozpoczynające naukę w klasie I powinno charakteryzować się prawidłowym rozwojem słuchu fonemowego, pozwalającym na różnicowanie poszczególnych głosek oraz na dokonywanie analizy i syntezy słuchowej. Nauka pisania
i czytania wymaga także odpowiedniego poziomu rozwoju spostrzegania wzrokowego, umożliwiającego dokonywania analizy i syntezy znaków graficznych.

Sześciolatek:

• Jego uwaga jest nietrwała, przerzutna, mimowolna. Skoncentrowana na atrakcyjnych, silnych bodźcach. • Dobrze zapamiętuje wierszyki, piosenki. • Używa około 4 000 słów, prawidłowo komunikuje się z otoczeniem za pomocą mowy. Zdarza się, że występują zaburzenia artykulacyjne poszczególnych głosek. • Rozpoznaje i zapamiętuje dźwięki. • Rozróżnia prawą i lewą stronę. • Układa puzzle. • Podejmuje samodzielnie decyzje. • Rozumie pojęcie czasu, przestrzeni, koloru, liczb.
• Rozumie, że rzecz widziana z daleka wydaje się mniejsza niż jest w rzeczywistości. • Rozumie różnicę pomiędzy czymś przypadkowym a zamierzonym. • Zna dni tygodnia, nazwy miesięcy, pory roku. • Myślenie jest sympraktyczne, na poziomie konkretno-wyobrażeniowym, przedoperacyjnym (oparte na bezpośrednim poznaniu zmysłowym). Zaczyna się kształtować myślenie abstrakcyjne. • Uwaga dziecka jest mimowolna, łatwo ulega rozproszeniu, zaczyna się kształtować uwaga dowolna (od 15–20 minut), czyli zdolność koncentracji. • Pamięć jest niezamierzona, mechaniczna. Dominuje pamięć obrazowa
i konkretna, zaczyna się kształtować pamięć dowolna, czyli świadoma chęć zapamiętywania. • Ma słabą umiejętność kierowania procesami zapamiętywania i przypominania. Mały zakres, trwałość i pojemność pamięci. • Bawi się w zabawy
z podziałem na role. • Interesuje się przyrodą i jej zjawiskami. • Swobodnie prowadzi rozmowy. • Mowa potoczna. Zależna
i niezależna. Często występują rzeczowniki i czasowniki. • Próbuje uzasadniać swoje decyzje. • Wyobraźnia odtwórcza, silnie związana z doświadczeniem dziecka. Bogata, przejawiająca się w łatwości i szybkości tworzenia wyobrażeń wytwórczych.
• Wyobraźnia mimowolna – swobodny bieg wydarzeń. Marzenia nierealne. • Spostrzeżenia silnie związane z działaniem, mają charakter mimowolny, fragmentaryczny. Szczegóły subiektywne często przysłaniają ważniejsze cechy spostrzeganych przed miotów. Zaczyna się spostrzeganie analityczno-syntetyczne, umożliwiające prawidłową analizę oraz syntezę słuchową i wzrokową. • Podczas analizy i syntezy słuchowej dzieci dzielą zdania na wyrazy, wyrazy na sylaby, wysłuchują głoski
w nagłosie, trudność sprawia im jeszcze różnicowanie głosek w wygłosie. Syntetyzują sylaby, trudność sprawia im dzielenie wyrazów na głoski. • Podczas analizy i syntezy wzrokowej często odwracają elementy asymetryczne, mają trudność
w różnicowaniu znaków graficznych o podobnych kształtach. W opisie obrazka mogą nie spostrzegać zależności przestrzennych.

Rozwój emocjonalno-społeczny. Dziecko rozpoczynające naukę w szkole powinno być w pewnym stopniu zdolne do rozpoznawania i kontrolowania swoich emocji. Rola ucznia nakłada na dziecko szereg obowiązków, takich jak: konieczność podporządkowania się poleceniom nauczyciela, przestrzegania ustalonych reguł, wykonywania zadań w szkole i w domu. Podjęcie tych obowiązków wymaga od dziecka odpowiedniego systemu motywacyjnego.

Sześciolatek:

• Podlega gwałtownym emocjom – od entuzjazmu do agresji, nieadekwatnym do bodźca. • Uczucia zaczynają nabierać społecznego charakteru (współczucie, wdzięczność). • Chce być najlepszy, najszybszy, najsilniejszy, najmądrzejszy… naj… naj… • W dobrym nastroju – jest entuzjastyczny i pomocny. • Czasem oszukuje. • Jest bardzo czuły na krytykę. • Ma problem z przyznaniem się do winy. • Może mieć kłopot z współdziałaniem z rówieśnikami ze względu na potrzebę rywalizacji
i zwyciężania. • Przyjaźni się głównie z osobami tej samej płci. • Ma najlepszego przyjaciela. • Ma trudność z zauważaniem potrzeb innych. • W tym wieku kontakty z mamą bywają trudne. • W zakresie rozwoju społecznego chętnie współdziała
w grupie, umie podporządkować się regułom zabawy i poleceniom słownym. • Rozwijają się zainteresowania szkolne
i poczucie obowiązku. • Różnorodność kontaktów w przedszkolu i domu. Konflikty pozytywne i negatywne. Odwzorowywanie w zabawie stosunków międzyludzkich. Przyswajanie norm postępowania społecznego. • Emocje – brak kontroli maskowania
i tłumienia uczuć. Ekspresyjność. Impulsywność. Siła i gwałtowność reakcji. Labilność emocjonalna i uczuciowa. • Boi się samotności, ciemności, duchów, burzy, ognia itp.

O dojrzałości szkolnej sześciolatka decyduje harmonijność rozwoju trzech sfer rozwojowych wymienionych i opisanych poprzez charakterystyczne ich cechy.

 

 

ARTYKUŁ 1. CZYTAJMY DZIECIOM!

Otrzymaliście właśnie wielki dar od losu – własne dziecko. I macie niezwykłą szansę, by wychować je na mądrego i szczęśliwego człowieka. Przepis na to jest nadzwyczaj prosty: od urodzenia czytajcie dziecku

20 minut dziennie. Codziennie!

Tak, by pokochało czytanie!

Badania potwierdzają, że głośne czytanie dziecku:

1.      Zaspokaja jego potrzeby emocjonalne: miłości, uwagi, stymulacji,

2.      Buduje mocną więź pomiędzy rodzicem i dzieckiem,

3.      Wspiera rozwój psychiczny dziecka,

4.      Wzmacnia poczucie własnej wartości,

5.      Uczy poprawnego języka, rozwija zasób słów, daje swobodę w mówieniu,

6.      ćwiczy pamięć,

7.      Uczy samodzielnego myślenia: logicznego, przyczynowo-skutkowego, krytycznego,

8.      Rozwija wyobraźnię,

9.      Poprawia koncentrację,

10.   Przygotowuje do samodzielnego czytania i pisania,

11.   Przynosi ogromną wiedzę ogólną, daje dostęp do informacji na każdy temat,

12.   Ułatwia naukę i pomaga odnieść sukces w szkole,

13.   Uczy odróżniania dobra od zła, rozwija wrażliwość moralną,

14.   Jest znakomitą rozrywką; rozwija poczucie humoru,

15.   Zapobiega uzależnieniu od telewizji, komputera i gadżetów elektronicznych,

16.   Chroni dziecko przed zagrożeniami ze strony kultury masowej,

17.   Jest zdrową ucieczką od nudy i niepowodzeń,

18.   Przeciwdziała demoralizacji i przemocy,

19.   Daje dostęp do życia, myśli i dzieł największych ludzi różnych epok,

20.   Kształtuje na całe życie nawyk czytania i poszerzania wiedzy.

Drodzy Rodzice!

Język jest podstawowym narzędziem myślenia, komunikacji z ludźmi, zdobywania wiedzy i udziału w kulturze, zatem sprawność językowa będzie mieć ogromny wpływ na sukces szkolny i życiowy Waszego dziecka.

Zanim zacznie ono mówić, musi się dobrze osłuchać z poprawnym językiem

– mówionym i pisanym.

Pierwszy okres życia to najważniejszy czas na naukę mowy. Specjaliści twierdzą, że dla osiągnięcia w czymś biegłości potrzeby 10 tysięcy godzin praktyki. Dajcie swemu dziecku szansę praktykowania mowy, codziennie czytając mu i rozmawiając z nim w taki sposób, by widziało Waszą twarz, wyraźnie słyszało słowa, dostrzegało Waszą mimikę i gesty.

Nauka języka wymaga zaangażowania emocjonalnego i bezpośredniej interakcji z żywą osobą, dlatego nie można go przyswoić z telewizji, komputera czy z płyty.

Wielokrotnie czytajcie dziecku wierszyki – rym i rytm to świetny budulec pamięci. Gdy dziecko zaciekawią ilustracje, objaśniajcie mu je i zachęcajcie do mówienia. Niech pokazuje i nazywa przedmioty na obrazkach. Rozmawiajcie dużo z dzieckiem, opisujcie mu każdą swą czynność, na przykład gotowanie. Śpiewajcie dziecku piosenki. Bawcie się z nim, przytulajcie je, róbcie mu palcami „masażyki” na ciele – wszystko to znakomicie wpływa na jego rozwój.

Drodzy Rodzice! Jeśli chcecie wychować zdrowe emocjonalnie i radosne dziecko, zaspokajajcie jego ważne potrzeby: naturalnego karmienia, fizycznej bliskości z najbliższymi, potrzebę ruchu, odkryć i własnych doświadczeń, naturalnej stymulacji zmysłów poprzez swobodną zabawę. Pamiętajcie jednak, że nadmiar bodźców wywołuje stres, a stres blokuje rozwój, utrudnia naukę, obniża odporność. Z tego powodu warto oszczędzić małym dzieciom stresów, zwłaszcza związanych ze sztucznym przyspieszaniem ich rozwoju, zbyt dużymi oczekiwaniami i zbyt wczesną rozłąką z matką.

Codzienne czytanie dziecku sprzyja budowie mocnej więzi między Wami, a jest ona najważniejszym czynnikiem chroniącym i wspierającym wszechstronny rozwój dziecka.

Codzienne czytanie dziecku dla przyjemności i radykalne ograniczenie mediów wizualnych to najlepsza inwestycja w jego przyszłość!

Jim Trelease

  Poniższe historie pokazują, że czytanie pomaga też pokonać lub złagodzić wiele problemów środowiskowych i zdrowotnych. Warto się podzielić tą wiedzą z innymi rodzicami, nauczycielami i lekarzami.

JENNIFER THOMAS urodziła się z zespołem Downa. Rodzice od pierwszego dnia życia dziewczynki czytali jej po kilka książeczek dziennie. W wieku pięciu lat sama już potrafiła czytać, ale rodzice kontynuowali głośne czytanie.  W szkole miała tak bogaty zasób słów, że często, jako jedyne dziecko w klasie rozumiała trudniejsze teksty. Jennifer ukończyła studia.

ZUZIA Z TORUNIA urodziła się niewidoma, z poważną wadą genetyczną. Specjaliści orzekli, że nie będzie się rozwijać. Gdy miała trzy miesiące, rodzice zaczęli jej codziennie czytać, nie zaniedbując leczenia i rehabilitacji. Dziś Zuzia, choć nie widzi, jest upośledzona umysłowo i cierpi na porażenie mózgowe, chodzi do szkoły, znakomicie mówi, czyta brajlem, ma rozwiniętą pamięć i wyobraźnię. Pięknie śpiewa, recytuje i rzeźbi. Jest radosna, towarzyska i empatyczna.

BEN CARSON dorastał w slumsach Detroit. On i jego brat byli słabymi uczniami. Ich samotna, niepiśmienna matka wpadła na genialnie prosty pomysł: „Chłopcy – oznajmiła – nie chcę, abyście oglądali tyle telewizji. Możecie obejrzeć trzy programy w tygodniu i macie przeczytać dwie książki”. Obaj kochali i szanowali mamę, więc podporządkowali się jej woli. Codziennie chodzili do biblioteki. Wkrótce, gdy nauczyciel pokazał w klasie wulkaniczną skałę, tylko Ben wiedział, że to obsydian, o którym przeczytał w książkach przyrodniczych. To był przełom. Radość z wiedzy, uznanie i autorytet, jakie zaczął zdobywać, jeszcze bardziej motywowały go do czytania i nauki. „Możesz się dowiedzieć wszystkiego, jeśli będziesz czytał” – powtarzała matka. Ben ukończył szkoły, jako prymus. Po studiach medycznych podjął pracę w renomowanym Szpitalu Johns Hopkins w Baltimore, gdzie kieruje Oddziałem Neurochirurgii Dziecięcej. Przeprowadza najtrudniejsze operacje mózgu, jest człowiekiem bogatym, autorem książek, doradcą amerykańskich prezydentów. Jego brat został inżynierem. Wyrośli w rozbitej rodzinie, w nędzy, w otoczeniu pełnym przemocy, ale wyrwali się z niego, gdyż ich matka postanowiła, że jej dzieci zamiast oglądać telewizję, będą czytały książki.

ARTYKUŁ 2  "Karać dziecko czy nie? "

 Niektórzy rodzice odpowiedzą, że w pewnych sytuacjach, gdy zawiodły inne metody, kary są nieuniknione. Są jednak tacy, którzy doskonale sobie radzą w wychowaniu dzieci, nie stosując żadnych kar.    

 Dziecko przychodzi na świat z tysiącem żądań i z wielkim trudem przyswaja sobie respektowanie rodzicielskich zakazów. Dziecięca osobowość kształtuje się pod wpływem wychowania rodziców. Zazwyczaj ciepła atmosfera panująca w domu, okazywanie serdeczności oraz uczuć sprawiają, że dziecku łatwiej "przełknąć" zakazy i na ogół stosuje się do nich. Niekiedy jednak -mimo dobrej atmosfery - zachowanie dziecka daleko odbiega od ogólnie przyjętych norm i rodzice zmuszeni są do ukarania go.  Psychologowie jednoznacznie twierdzą, że absolutnie niedozwolone i pozbawione sensu jest karanie malucha, który jeszcze niewiele rozumie. Oczywiście nie oznacza to jednocześnie, że trzeba mu na wszystko pozwalać, ale ciągłe zakazy oznaczają ograniczenie swobody, a co za tym idzie - rozwoju dziecka. Najmłodszym dzieciom wystarczy niezadowolona mina mamy, jej stanowczy sprzeciw i odwrócenie uwagi malucha. W miarę dorastania dziecka przychodzi jednak moment, gdy słowny zakaz już nie jest wystarczający. Zdarza się, że żadne argumenty nie trafiają do dziecka i nadal zachowuje się ono nieznośnie. W takich przypadkach wielu rodziców nie widzi innego wyjścia, jak po prostu ukarać dziecko. Ono przecież doskonale wie, kiedy pozwala sobie na zbyt wiele, a jeśli rodzice przymykaj ą na jego zachowanie oczy, będzie zachowywać się coraz gorzej. Ważne jest jasne wytyczenie granic - co wolno a czego nie wolno.

Wyznaczając je, rodzice muszą by ć jednak stanowczy i konsekwentni w ich przestrzeganiu. Bardzo często dorośli uważaj ą, że karząc dziecko, wyrządzają mu krzywdę a ono odbiera karę jako brak uczuć z ich strony. Musimy jednakże pamiętać, że stanowczość i konsekwencja nie wykluczają serdeczności, a dobre wychowanie wcale nie polega na rozpieszczaniu i pozwalaniu dziecku na wszystko. Wręcz przeciwnie, odczucia dziecka w takich przypadkach są zgoła inne - czuje się ono nieszczęśliwe i odnosi wrażenie, że rodzicom jest obojętne, co się z nim dzieje. Powody złego zachowania dziecka mogą być bardzo różne. Warto sobie uświadomić przynajmniej niektóre, a wówczas zrozumiemy, że karanie dziecka jest często pozbawione jakiegokolwiek sensu. Niekiedy wystarczy tylko zmienić swój sposób postępowania.                                                     

Jak karać:

Kara nie powinna być skutkiem twojego zdenerwowania czy frustracji. Nie karz zbyt boleśnie i nie upokarzaj. Często wystarczy po prostu odmówić dziecku jakiejś przyjemności. Nigdy nie karz dziecka w obecności jego kolegów lub koleżanek. Kara powinna następować bezpośrednio po przewinieniu. Nie stosuj kar cielesnych, uczą one jedynie, że większy i silniejszy ma przewagę. Nie używaj wobec dziecka gróźb. Nie obawiaj się, że ukarane dziecko będzie na ciebie wściekłe, ono bowiem instynktownie wyczuwa, że masz dobre intencje.

 

 

Zegar

Kalendarium

Lista wydarzeń w miesiącu Marzec 2024 Brak wydarzeń w tym miesiącu.